فاطمه آزاد بر - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده روان شناسی دانشگاه گیلان
ایرج شاکری نیا - استادیار، دانشکده روان شناسی، دانشگاه گیلان
عباسعلی حسین خانزاده - استادیار، دانشکده روان شناسی، دانشگاه گیلان

این پژوهش با هدف تاثیر قصه گویی و نمایش خلاق بر مهارتهای اجتماعی دانش آموزان مبتلا به نارسا خوانی در شهر رشت انجام شده است. ابتدا از دانش آموزانی که از سوی مربیان مراکز اختلالات یادگیری به عنوان افراد مبتلا به نارساخوانی معرفی شده بودند آزمون هوش وکسلر یه عمل آمده و افرادی که میانگین بهره هوشی آنها بین 85-115 بود انتخاب و برای بررسی اختلال خواندن در آنها آزمون رسمی نارساخوانی نما اجرا شد. سپس از آنها آزمون مهارتهای اجتماعی گرشام به عمل آمد تا دانش آموزانی که در متغیر مهارت اجتماعی کمترین نمره را گرفته بودند تشخیص داده شوند. این افراد به عنوان نمونه انتخاب شدند. نمونه آماری این پژوهش شامل 30 نفر دانش آموز دارای نارساخوانی بوده که به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. سپس برنامه آموزش قصه های کوتاه و نمایش خلاق و ایفای نقش طی 8 جلسه با مشارکت دانش آموزان به گروه آزمایش آموزش داده شد. بعد از این دوره آموزشی دوباره آزمون مهارت های اجتماعی روی هر دو گروه اجرا شد. در نهایت داده ها به وسیله آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تحلیل کوواریانس پس آزمون نمرات کل مهارت های اجتماعی پس از تعدیل پیش آزمون، نشان میدهد که با حذف اثر نمره های پیش آزمون، اثر متغیر مستقل بر نمره های پس آزمون معنادار است (001 0> /P ،27و1=df ،59/114=F .(برای بررسی مقایسه میانگین ها ، از میانگین های تصحیح شده، استفاده شد که میانگین گروه آزمایش در کل مهارت های احتماعی بیشتر از میانگین گروه کنترل می باشد. با توجه به نتایج به دست آمده گروه آزمایش عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل در آزمون مهارت اجتماعی داشت. یعنی آموزش قصه گویی و نمایش خلاق در افزایش مهارتهای اجتماعی دانش آموزان مبتلا به نارساخوانی موثر بود.

قصه گویی، نمایش خلاق، مهارت های اجتماعی و نارسا خوانی