علی رحیمی - دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی و مهندسی، بخش مهندسی مواد، تهران،ایران
امیر عبداله زاده - دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی و مهندسی، بخش مهندسی مواد، تهران،ایران
حامد پارساییان - دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی و مهندسی، بخش مهندسی مواد، تهران،ایران

فرم دهی الکترومغناطیس فرآیندی مشابه شکل دهی انفجاری است با این تفاوت که در این روش به جای استفاده از مواد منفجره از نیروی الکترومغناطیس استفاده می شود. ساخت کویل فرم دهی الکترومغناطیس زمانبر و پرهزینه است. تا کنون کویل های متفاوتی برای شکل دهی الکترومغناطیس طراحی شده است ولی مطالعه ای روی اثر ابعاد کویل بر ناحیه تغییر فرم یافته انجام نشده است. در این پژوهش با کاهش سطح مقطع کویل از mm2 200 تا mm2 15 و اندازه گیری ناحیه تغییر فرم یافته، اثر تغییرات ابعاد کویل بر ناحیه تغییر فرم یافته بررسی شد. نمونه های مورد استفاده از جنس آلومینیوم 1050 با ابعاد mm 1×5×5 بودند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که با کاهش سطح مقطع کویل، نیروی اعمالی به نمونه افزایش می یابد. همچنین مقدار کاهش سطح مقطع یک حد کمینه دارد، زیرا با کاهش سطح مقطع علاوه بر افزایش نیروی اعمالی به کویل، استحکام کویل نیز کاهش پیدا می کند.

فرم دهی، الکترومغناطیس، کویل، میدان مغناطیسی