امیر مرادی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی مواد و متالوژی دانشگاه علم و صنعت ایران
مهدی دیواندری - دانشکده مهندسی مواد و متالوژی دانشگاه علم و صنعت ایران تهران
محمدعلی بوترابی - دانشکده مهندسی مواد و متالوژی دانشگاه علم و صنعت ایران تهران

پرش شدن قالب کمترین زمان را در ریخته گری به خود اختصاص می دهد در صورتی که بیشتری تاثیر را بر سلامت قطعه می گذارد. تعداد، مکان اندازه و شکل سیستم راهگاهی نرخ پر شدن مذاب در قالب را تعیین می کند. پرشدن قالب باید به ترتیب، آرام و یکنواخت باشد که تنها در شرایط مناسب سیستم راهگاهی به دست می آید. در این تحقیق با استفاده از نرم افزار شبیه سازی _ProCAST2016بررسی تاثیر عوامل موثر در طراحی نسبت و مکان سیستم راهگاهی برقطعه استوانه ای شکل انجام شد. سیستم های راهگاهی مختلف طراحی و از نظر نحوه ی ورود مذاب به قالب، حرکت درونی مذاب و ت وزیع دمایی قطعه مقایسه شدند. نتایج حاصل از این تحقیق، نشان دهنده ی تلاطم بسیار زیاد مذاب در سیستم های راهگاهی سرریز است، که برای آلیاژ های حساس به اکسیداسیون مناسب نیست. استفاده از سیستم کف ریز که مذاب با سرعتی کمتر از سرعت بحرانی وارد قالب شود مناسب است برای کاهش سرعت مذاب افزایش عرض راهبار مستطیلی و افزایش سطح مقطع راهباره در حرکت رو به بالا موثر است بعلاوه سیستمی، راهگاهی باید توزیع مناسبی از دما در قطعه داشته باشد استفاده از یک راهبار رینگی در زیر قطعه و اتصال آن با ده راهباره با قطعه، شرایط پر شدن آرام با سرعت 0.45 متر بر ثانیه در راهباره و پر شدن یکنواخت بدست امد.

طراحی سیستم راهگاهی، شبیه سازی ، حرکت جریان مذاب، توزیع دمایی قطعه