سیدعلی ترابی - گروه مهندسی صنایع، دانشکده فنی، دانشگاه تهران
احمدرضا پورقادری - گروه مهندسی صنایع، دانشکده فنی، دانشگاه تهران

در مدیریت زنجیره تامین به شیوه سنتی، بهینه‌سازی فعالیت‌های مختلف نظیر خرید مواد و قطعات اولیه و تولید و توزیع محصولات نهایی به صورت مجزا و پی‌درپی صورت می‌گرفت اما در حال حاضر با پیشرفت روش‌های بهینه‌سازی و افزایش سرعت محاسبات، امکان بکارگیری مدل‌های یکپارچه (Integrated models) و برنامه‌‌ریزی همزمان سطوح مختلف زنجیره تامین بوجود آمده است. بکارگیری مدل‌های یکپارچه به ویژه در دهه گذشته به شرکت‌هایی که در اندیشه صرفه‌جویی چشمگیر در هزینه‌های لجستیکی و پاسخ‌دهی سریع به نیازهای مشتریان خود بودند کمک قابل توجهی نموده است. یکی از مهمترین مزایای مدل‌های یکپارچه امکان بکارگیری محدودیت‌ها و توابع هدف بسیار متنوع می‌باشد که همین امر باعث پراکندگی مدل‌های ارائه شده و فقدان مقالات مروری جامع و جدید در این زمینه شده است. در این مقاله ضمن طبقه‌بندی و مرور مهمترین مدل‌های یکپارچه در مدیریت زنجیره تامین با مشخص کردن بخش‌هایی که تحقیقات کمتری در آنها صورت گرفته است، پیشنهاداتی جهت طراحی مدل‌های آتی ارائه شده است.

زنجیره تامیت چند سطحی، برنامه‌ریزی همزمان، مدل‌های یکپارچه، مدیرت زنجیره تامین.