حسین پورغلام - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهره برداری نفت، واحد خارگ، دانشگاه آزاد اسلامی جزیره خارگ، ایران
محمدامیر حیدری - گروه مهندسی مخزن، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران
فریبرز رشیدی - دکتری مهندسی شیمی، عضو هییت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر
بهرام دبیر - دکتری مهندسی شیمی، عضو هییت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر

با توجه به اهمیت نفت در صنایع و زندگی روزمره و کافی نبودن منابع سوخت دیگر، همواره اقداماتی به منظور دریافت هر چه بیشتر از مخازن نفت انجام می گیرد. از جمله مشکلاتی که در مخازن در حال بهره برداری، همواره پیش رو قرار دارد، پایین بودن نفوذپذیری در اطراف چاه و آسیب های وارده به سنگ مخزن می باشد. جهت رفع اینگونه مشکلات از روش های تحریک چاه به منظور افزایش تولید، استفاده می شود. در ایران، به دلیل آنکه بیش از 80% مخازن از نوع کربناته هستند، از روش های اسیدشویی جهت انگیزش چاه های نفت و گاز استفاده می گردد. شکاف هیدرولیکی یا شکاف اسیدی از جمله دیگر روش های تحریک و انگیزش مخازن هیدروکربوری به شمار می آید که در آن ضمن تزریق آب یا اسید در فشاری بالاتر از فشار شکست سازند، در آن ایجاد شکاف با نفوذپذیری بالا می نمایند. اسیدکاری سازندهای ماسه سنگی، شامل انحلال آسیب در سازند می باشد و این در حالی است که در صورت تزریق اسید در سازندهای کربناته، علاوه بر انحلال آسیب، کانی ها نیز با سرعت بالا با اسید وارد واکنش می شوند. در این تحقیق به بررسی اسیب های متحمل وارده به سازندهای ماسه سنگی و همچنین پدیده اسیدکاری پرداخته میشود از داده های عملیاتی یکی از چاه های نفت واقع در میادین حوزه نفت خیز خلیج فارس استفاده گردیده است.

اسیدکاری، آسیب سازند، نفوذپذیری، تحریک مخازن