پیوند امیری - کارشناس ارشد مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجمتع دانشگاهی علوم کاربردی، پژوهشکده علوم پایه اصفهان
داریوش عربیان - استادیار دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجمتمع دانشگاهی علوم کاربردی، پژوهشکده علوم پایه اصفهان- ایران

آب دریا یکی از محیط های خورنده ای است که در صنایع دریایی، آب شیرین کن ها و نیروگاه ها با آن مواجه هستیم همچنین آب دریا یک محیط مناسب برای زندگی موجودات میکروسکوپی و ماکروسکوپی است و حدود 20 تا 40 درصد از خسارات خوردگی، ناشی از خوردگی میکروبیولوژیک است. بنابراین می توان این جنبه از خوردگی را مخرب ترین نوع خوردگی دانست. لذا در این تحقیق خوردگی میکروبی نمونه های آب دریا بررسی گردید. برای این منطور نمونه گیری هایی از آب خلیج فارس در منطقه بوشهر انجام شد و سپس میکروارگانیسم های موجود در این نمونه ها در آزمایشگاه جداسازی و خالص سازی شدند که در مجموع 35 باکتری مختلف جداسازی شد. قدرت القاء خوردگی هر یک از باکتریها توسط تستهای خوردگی هطره ای و قوطه وری و همچنین بررسی در داخل وسل بررسی خوردگی بر خط ارزیابی شده که نتایج نشان داد که 9 مورد از باکتریهای جداسازی شده بشدت خوردنده هستند. سپس جهت بررسی روش کنترل این باکتری های خورنده تاثیر 4 ماده آنتی باکتریال مختلف در تست در پلیت بررسی شد و براساس میزان هاله عدم رشد اطراف ماده آنتی باکتریال تاثیر کشندگی آن ماده تعیین گردید که نتایج حاکی از آن بود که ماده آنتی باکتریال فنازین کربوکسیک اسید تولید شده توسط باکتری سودومونناس بیشترین تاثیر را در از بین بردن هر 9 باکتری خرونده دارد و استفاده از این ماده در پوشش های تاسیسات دریایی و یا جداره برج های خنک شونده توسط آب دریا می تواند در کاهش خوردگی میکروبی موثر باشد.

خوردگی میکروبی، آب دریا، تاسیسات دریایی، آنتی باکتریال