مریم شریفی بروجردی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان
افسانه خواجوندخوشلی - استادیار گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان
لیلا نوروزپور - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه گلستان

هدف پژوهش حاضر، مطالعه مقایسه اثربخشی قصه درمانی بر اختلال دلبستگی کودکان پیشدبستانی مراکز شبه خانواده وکودکان مهدکودک های شهرستان گرگان بوده است. مطالعه حاضر تجربی از نوع پیش آزمون – پس آزمون بود . 16 کودک ازمراکز شبه خانواده و 16 کودک از مهدکودک به صورت در دسترس انتخاب شدند. سپس مراقبین آنان به پرسشنامه اختلالدلبستگی راندولف پاسخ دادند و بر اساس نمره کسب شده در این آزمون به دو گروه هشت نفره آزمایشی و گواه تقسیم شدند.کودکانی که در گروه آزمایشی بودند، در هشت جلسه 45 دقیقه ای، تحت برنامه قصه درمانی قرارگرفته اند و در مقابل گروهکنترل درمانی دریافت نکردند. پس اتمام جلسات درمانی، پرسشنامه ها مجددا توسط مربین آنها پاسخ داده شد. تجزیه وتحلیلآماری داده های پژوهش، بویسله آزمون تحلیل کوواریانس و t مستقل استفاده شد. مقایسه شاخص های توصیفی متغیر رشداجتماعی نشان داد که، میانگین نمره به دست آمده اختلال دلبستگی در گروه آزمایش در پس آزمون بیشتر از پیش آزمون هست.ضریب Eta=0.99 به دستآمده در مراکز شبه خانواده و ضریب Eta=0.72 در مهدکودک ها، نشان دهنده تفاوت معنی دارمیان گروه کنترل و آزمایشی در اثربخشی قصه درمانی در اختلال دلبستگی کودکان است. و از سطح معناداری آزمون مقایسه میانگین ها (77 / 0) که از مقدار پیش فرض (05 / 0) بیشتر است، می توان چنین نتیجه گرفت : بین تاثیر قصه درمانی بر کاهشاختلال دلبستگی در کودکان مراکز شبه خانواده و کودکان مهدکودک تفاوت معنی داری وجود ندارد.

قصه درمانی، اختلال دلبستگی، کودکان مراکز شبه خانواده، مهدکودک ، گرگان