محمود عامری - دانشیار گروه راه و ترابری دانشگاه علم و صنعت ایران
محمد حسن میرابی مقدم - دانشجوی دکترای راه و ترابری دانشگاه علم و صنعت ایران
بهروز کشته گر - دانشجوی دکتری عمران دانشگاه سیستان و بلوچستان

در این مقاله،‌یک مدل ریاضی برای پیش‌بینی تصادفات راههای شهری ارایه شده است. این مدل، بر مبنای متغیر وابسته تعداد تصادفات در سال و متغیرهای مستقل حجم ترافیک، طول قطعه و میانه که داده‌های آنها از 161 قطعه راه درون شهری جمع‌آوری گردیده، پایه‌ریزی شده و هدف این بوده است تا تاثیر نوع تابع توزیع احتمال در انتخاب این مدل مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد. نتایج نشان داد که گرچه نوع تابع توزیع احتمال متغیر پاسخ (وابسته) در انتخاب شکل مدل پیش‌بینی تصادفات اثر تعیین کننده‌ای دارد، اما در شرایطی میزان پراکندگی داده‌ها در حد معینی باشد، دو نوع توزیع پواسون و دو جمله‌ای منفی نتایج تقریباً یکسانی را ارایه می‌نمایند.

مدل پیش‌بینی تصادفات، راههای شهری، توزیع احتمال پواسون، توزیع دو جمله‌ای منفی، تابع حداکثر درستنمایی لگاریتمی