اصغر جعفری - استادیار، گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان

پژوهش حاضر به منظور تدوین یک برنامه روانی آموزشی برای زوجین متعارض و اثربخشی آن در کاهش سبک مقابله ای ناکارآمد و احتمال وقوع طلاق انجام شد. بر اساس مهارتهای ارتباطی ستیر یک برنامه روانی آموزشی تدوین شد که به روش گروه متمرکز، روایی محتوایی آن مطلوب بود. در یک -طرح آزمایش پیش آزمون پس آزمون و یک پیگیری 2 ماهه، اثربخشی آن بررسی شد. 32 شرکت کننده - 16 زوج متعارض( در آستانه طلاق، از بین مراجعهکنندگان به شورای حل اختلاف در شهر کرج به روش ( نمونهگیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی و مساوی در گروههای آزمایش و کنترل جایگزین شدند.خط پایه همه شرکت کنندگان در شیوه مقابله با تعارض و احتمال وقوع طلاق اندازه گیری شد. مداخلات روانی آموزشی در 10 جلسه زوجدرمانی برای گروه آزمایش اجرا گردید و همه شرکت کنندگان در پس آزمون و پیگیری ارزیابی شدند و دادهها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شدند. نتایج نشان داد که استفاده از سبک ناکارآمد مقابله با تعارض و احتمال طلاق در زوجین شرکتکننده در برنامه روانی آموزشی به طور معناداری پایینتر از گروه کنترل بود ) - P< 0.01 (. همچنین این تغییرات در مرحله پیگیری مشاهده شد. نتایج پژوهش شواهدی را پیشنهاد میکند که برنامه روانی آموزشی مبتنی برالگوی ستیر یک روش زوج درمانی مناسب برای کاهش سبک ناکارآمد مقابله با تعارض و احتمال وقوع طلاق در متقاضی طلاق و زوجین متعارض میباشد

الگویستیر، سبک مقابله ناکارآمد، طلاق، زوجین متعارض