علی رضا حسنی بافرانی - دانشجوی دکتری گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
سیدضیاالدین میرحسینی - استاد گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
فرید حیدری - استادیار گروه زیست فناوری دامی، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری، تهران، ایران

سلولهای بینادی اسپرماتوگونی بنیان گذار و نقطه شروع اسپرماتوژنز هستند و تنها سلولهای بنیادی در بدن بهشمار میآیند که میتوانند اطلاعات ژنتیکی را از والدین به نتاج منتقل کنند. این تحقیق به منظور بررسی روش دسترسی به منبع قابل اطمینانی از این نوع سلولها از بافت بیضه بز، در طی چهار مرحله جمع آ وری و آماده سازی بافت بیضه، هضم آنزیمی بافت، عبور سلول ها از صافی سلولی، و کاشت سلولهای بینادی اسپرماتوگونی روی فیبروبلاست انجام شد. نشانگرهای ژنی خاص پرتوانی چون Homeobox transcription factor(NANOG)، Sex determining region Y-box 2 (SOX2)، و Octamer- binding (OCT4) transcription factor 4 در سلولهای پرتوان جداشده از بیضه بز بیان شدند. تست نشانگرهای پروتیینی مانند واکنش آلکالین فسفاتاز در این سلولها مثبت بود. این سلولها در شرایط کشت هم زمان با سلول های فیبروبلاستی جنینی بز، برای چندین پاساژ بدون وقوع تمایز یا تغییر شکل، تکثیر شدند. افزون بر آن این سلول ها قابلیت نگهداری در دمای -70 سانتیگراد را به مدت یک ماه با استفاده از دی متیلسولفواکساید (DMSO) داشتند. نتایج نشان داد که روش بهکارگرفتهشده برای جداسازی و تکثیر این سلول ها از بافت بیضه بز مناسب است و سلول های حاصل افزون بر توانایی بیان ژنهای پرتوان میتوانند برای مدتی طولانی و در مقادیر قابل قبول و بدون تمایز در محیط کشت تکثیر شوند.

اسپرماتوگونی، اسپرماتوگونیوم، بز، سلولهای بنیادی اسپرماتوگونی، سلولهای بینادی بالغ