داود افیونی - مربی پژوهش، بخش تحقیقات نهال و بذر، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، اصفهان، ایران
امیرهوشنگ جلالی - استادیار، بخش تحقیقات نهال و بذر، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، اصفهان، ایران
رضا خاکپور - مربی پژوهش، مدیریت زراعت، سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان، اصفهان، ایران
لیلی صفایی - مربی پژوهش، بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، اصفهان، ایران

به منظور ارزیابی تاثیر تاریخهای کاشت مختلف بر عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپهای گندم با عادت های گلدهی زمستانه، بینابین و بهاره، پژوهشی دوساله (88-1386) با استفاده از آزمایش کرتهای خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی کبوترآباد اصفهان اجرا شد. سه تاریخ کاشت 20 مهر، و 10 و 30 آبان، عامل اصلی؛ و 15 ژنوتیپ گندم، عامل فرعی را تشکیل دادند. میانگین عملکرد دانه در تاریخ های کاشت اول تا سوم بهترتیب 8495، 9156 و 6749 کیلوگرم در هکتار بود. در هر سه تاریخ کاشت، بیشترین و کمترین میانگین عملکرد دانه به ترتیب به گروه های بهاره و زمستانه تعلق داشت و صرف نظر از تاریخ کاشت، گروه ژنوتیپ های زمستانه، بینابین و بهاره، به ترتیب میانگین عملکرد 7519، 8267 و 8614 کیلوگرم در هکتار داشتند. در تاریخ کاشت 10 آبان، پنج ژنوتیپ بهاره M-81-13، بهار، پیشتاز، کویر و مرودشت، و رقم بینابین الوند به ترتیب با عملکرد دانه 10433، 10146، 10040، 9843، 9822 و 9813 کیلوگرم در هکتار برتر از ژنوتیپهای دیگر بودند و برای کشت در مناطق معتدل استان می توان آنها را توصیه کرد. کاهش تعداد سنبله بارور و وزن هزاردانه، مهم ترین اجزای عملکرد در واکنش به تاخیر کاشت بودند.براساس نتایج بهدست آمده، 10 آبان تاریخ کاشت بهینه در منطقه توصیه میشود

تاریخ کاشت، عادت رشد، عملکرد و اجزای آن، گندم، وزن هزاردانه