جعفر حاجی لو - دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز
محمد اسدالهی - کارشناس ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز
شبنم فخیم رضایی - دانشجوی دکتری، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز
غلامرضا دهقان - دانشیار، گروه زیست جانوری، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، تبریز

به منظور بررسی تاثیر نفتالین استیک اسید بر شدت تنک و ویژگیهای کیفی و آنتیاکسیدانی میوه دو رقم هلو، این تحقیق در کلکسیون درختان میوه هسته دار ایستگاه تحقیقات کشاورزی خلعت پوشان وابسته به دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز، در سال 1391 انجام گرفت. آزمایش بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد . فاکتور اول شامل دو رقم هلو (&انجیری مالکی و &کوثری ) و فاکتور دوم نفتالین استیک اسید در چهار سطح (صفر، 20 ،40 و 60 میلیگرم در لیتر) بود که 14 روز بعد از تمام گل موقعی که قطر میوه چه ها 8 تا 12 میلیمتر بود، بر روی درختان منتخب اعمال شد. نتایج نشان داد که همه تیمارها بهجز شاهد به طور معناداری موجب تنک موثر میوهها در هر دو رقم شدند، به طوری که رقم &کوثری درصد ریزش بیشتری داشت. همه غلظتهای هورمون، سبب افزایش طول، قطر، ویتامین ث، pH ،مواد جامد محلول کل در هر دو رقم شدند. میزان سفتی بافت میوه تفاوت معناداری بین شاهد و سطوح هورمون نشان نداد. در مورد هر دو رقم، بیشترین ظرفیت آنت یاکسیدانی میوه مربوط به تیمار نفتالین استیک اسید در غلظت 40 میلیگرم بر لیتر بود، هرچند تیمار نفتالین استیک اسید در غلظت ه ای مختلف تاثیر معناداری بر محتوای فنول و فلاونویید کل میوه نداشت. بنابراین، هورمون نفتالین استیک اسید موجب تنک موثر و افزایش بهبود کیفی میوه در هر دو رقم شد.

تمامگل، تیمار، ریزش، کیفیت میوه، میوهچه