وحید یزدانی
حسین بانژاد
منصور قلی زاده

فرآیند انعقاد در تصفیه آب از جایگاه ویژهای برخوردار است به طوری که مطالعات زیادی پیرامون نوع ماده منعقدکننده بهینه، جهت حذف کدورت صورت پذیرفته است. استفاده از مواد گیاهی و طبیعی برای تصفیه آب آشامیدنی در بسیاری از کشورهای در حال توسعه از دیرباز رایج بوده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی کارایی منعقدکنندههای طبیعی سنجد، اکالیپتوس و گزنه در فرآیند تصفیه آب انجام شد. تمام آزمایشات مربوط به انعقاد و لختهسازی توسط دستگاه جار تست انجام پذیرفت. آب بصورت مصنوعی آلوده گشت، بطوریکه برای ایجاد کدورت از کائولینیت استفاده شد. نتایج بررسیها نشان میدهد که این مواد قادر به کاهش کدورت آب میباشند. غلظت 40 میلیگرم در لیتر از مواد فوق بهترین عملکرد در فرایند انعقاد و لخته سازی را دارد. در این غلظت در صد زدایش کدورت بیش از 90 درصد بود. آزمایشات انجام شده بیانگر افزایش کارایی مواد فوق در فرآیند تصفیه در کدورتهای بالا میباشد. همچنین بیشترین درصد کاهش سختی در غلظت 40 میلیگرم در لیتر گزنه به میزان 37 درصد مشاهده گردید. بیشترین درصد کاهش فراسنجهای TDS و EC به ترتیب برابر 39 و 44 درصداست که در کدورت 326 (ان-تی-یو) و غلظت 40 میلیگرم در لیتر سنجد بود. نتایج نشان داد که غلظت 40 میلیگرم در لیتر سنجد بهترین عملکرد در کاهش فراسنجهای فوق را دارد.

تصفیه آب، کدورت، سنجد، گزنه، اکالیپتوس