جبارعلی ذاکری - دانشیار دانشکده ی مهندسی راه آهن، دانشگاه علم و صنعت ایران
مرتضی اسماعیلی - دانشیار دانشکده ی مهندسی راه آهن، دانشگاه علم و صنعت ایران
سیدعلی مسیبی - دانشجوی دکتری دانشکده ی مهندسی راه آهن، دانشگاه علم و صنعت ایران

به علت توسعه ی احداث خطوط مترو و راه آهن در مناطق شهری کشورهای جهان بیشتر شهرها با مشکل نزدیکی خطوط راه اهن به برخی از مناطق حساس به ارتعاش مواجه اند. در این بین، از عمده روش های کاهش ارتعاش در منبع و مسیر می توان به گودال های باز و پر اشاره کرد. با عنایت به آنکه در خصوص تاثیر شکل گودال های کناری، پژوهش های مشخصی صورت نگرفته است لذا در این پژوهش با تمرکز بر گودال های باز و پر به بررسی اثر سه شکل گودال مستطیلی پلکانی و مثلثی پرداخته شده و برای این منظور از روش عددی اجزاء محدود/ نامحدود اجزاء میراگر و جاذب انرژی استفاده شده است نتایج حاصل از تحلیل عددی، نشان دهنده ی آن است که گودال مثلثی و پلکانی در هر دو حالت باز و پر نسبت به گودال مستطیلی با توجه به مساحت برابر و د رنظر گرفتن بار متناوب قطار، کارایی بهتری دارند.

ارتعاشات محیطی، روش های کاهش ارتعاش، گودال های باز و پر، بار متناوب روش اجزاء محدود و نامحدود