عباسعلی حبیب اللهی - کارشناس ارشد مهندسی مکانیک- ساخت وتولید، سرپرست تولید شرکت اخوان
نصرالله بنی مصطفی عرب - عضو هیات علمی گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران
علی دهقانی - مدرس دانشگاه جامع علمی کاربردی، مرکز صنعتی ایران خودرو، تهران، ایران
امیر علی نقی زاده - استادیار، گروه مهندسی مکانیک، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران

در این مقاله، فرآیند جوشکاری نقطه ای لیزر در ورق های فولادی زنگ نزن AISI304 که در صنایع مختلف استفاده می شود، مورد بررسی قرار گرفته است. در فرآیند جوشکاری نقطه ای لیزر، کیفیت اتصالات به میزان زیادی به مقادیر پارامترهای تنظیمی وابسته است. از پارامترهای تنظیمی در روش جوشکاری نقط های لیزر م یتوان به توان ماکزیمم پالس، زمان پالس و ضخامت ورق اشاره کرد که در استحکام اتصال موثر بوده و در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته اند. مهمترین مشخصه کیفیت جوش در این روش، استحکام کششی– برشی است که در این تحقیق به عنوان معیار ارزیابی کیفیت جوش در نظرگرفته شده است. به منظور ایجاد رابطه ریاضی دقیق بین پارامترهای ورودی و متغیر پاسخ (استحکام کششی – برشی)، از روش طراحی آزمایشات و روش تحلیل رویه پاسخ استفاده شده است. پس از طراحی و اجرای آزمای شها با استناد به تحلیل واریانس، مدل ریاضی منطبق بر فرآیند واقعی بدست آمده است. همچنین اعتبار مدل پیشنهادی به کمک رو شهای آماری تایید شده است. برای طراحی آزمایشات و تحلیل نتایج، از نرم افزار Minitab16 استفاده شده است. نتایج بدست آمده از انجام آزمایشات و تحلیل آنها، نشان داد که افزایش توان ماکزیمم پالس تا 4250 وات و زمان پالس پرتو لیزری تا 3/5 میلی ثانیه، بیشترین استحکام کششی – برشی( 2200 کیلوگرم) ایجاد می کنند و اثر مرتبه دوم ضخامت ورق بیشترین تاثیر منفی را در استحکام کششی – برشی اتصال دارد.

جوش نقطه ای لیزر، طراحی آزمایش، رویه پاسخ، بهینه سازی، استحکام جوش