جواد رضایی رونقی - دانشگاه علوم پزشکی کاشان مرکز فوریت های پزشکی ۱۱۵ کارشناس پرستاری
محمد پرآور - دانشگاه علوم پزشکی کاشان مرکز فوریت های پزشکی ۱۱۵ کارشناس ارشد پرستاری
محبوبه رضایی - دانشگاه علوم پزشکی قم دانشکده پرستاری و مامایی گروه پرستاری داخلی جراحی استادیار
حسین ابراهیمی - دانشگاه علوم پزشکی شاهرود دانشکده پرستاری و مامایی گروه پرستاری استادیار

فرسودگی شغلی سندرمی شایع در میان مشاغلی است که در آنها ارتباط انسانی مطرح است در این میان کارکنان بخش فوریت های پزشکی به علت ماهیت شغل خود و مواجهه با تنش های گوناگون شغلی نسبت به سایر مشاغل آمادگی بیشتری برای درگیری با این سندرم دارند یکی از راه های کاهش فرسودگی شغلی حمایت اجتماعی است لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط فرسودگی شغلی و حمایت اجتماعی در کارکنان فوریت های پزشکی شهرستان کاشان انجام شد مواد و روش ها:پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع همبستگی بود که در سال 1394 انجام شد 92 نفر از پرسنل فوریت های پزشکی شهرستان کاشان که به روش سرشماری انتخاب شده بودند در این پژوهش شرکت کردند ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ و جکسون و پرسشنامه مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی درک شده زیمت و همکاران بود پس از تکمیل پرسشنامه داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت نتایج بین 47 تا 63 درصد از واحدهای مورد پژوهش خستگی عاطفی مسخ شخصیت و عدم موفقیت فردی را در سطح متوسط تجربه کرده بود بین بعد حمایت از طرف خانواده و حمایت از طرف دیگران افراد مهم با خستگی عاطفی و مسخ شخصیت ارتباط معناداری وجود داشت P> 0/05 بین نمره کل حمایت اجتماعی و نمره کل فرسودگی شغلی ارتباط معناداری مشاهده نشد P<0/05 نتایج به دست آمده همچنین نشان داد که بین سن و وضعیت تاهل با فرسودگی شغلی ارتباط معنا داری آماری وجود دارد P> 0/05

فرسودگی،حمایت اجتماعی،پرستاری اورژانس