نرجس سپهرنژاد - مدرس و پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی ، دانشگاه پیام نور واحد نطنز

تاثیر پذیری شعرای فارسی زبان از دواوین شعرای عرب در متون کهن بسیار به چشم می خورد به طوری که شاعرانپارسی گوی دانستن و از برداشتن دیوان تازیان را از جمله مباهات و افتخارات خود می دانستند . چنان که منوچهریدامغانی می گوید:من بسی دیوان شعر تازیان دارم ز برتو ندانی خواند: الا هبی بصحنک فاصبحین(دیوان، 1347 ،ص 81)امیر معزی نیشابوری از شعرای قرن پنجم هجری است ، اوبه واسطه قریحه و ذوق شاعری کم نظیرش در عرصهادب پارسی و با وجودی که شعر پارسی را بر شعر عرب ترجیح می نهاد به طرزی که خود می گوید :نظم عجم ز نظم عرب خوب تر بود چون لفظ پاک داری و معنی بپروریاما باز هم به پیروی از پیشگامانش از جمله منوچهری دامغانی، عبدالملک برهانی (پدر معزی)، لامعی گرگانی و ....از شاعران ادب عرب اقتباس نموده است . او علاقه بسیاری به کاربردهای جدید از زبان و ادبیات عرب داشتهو قصایدی تازه ای سروده است که به لحاظ سبکی قابل اعتنا است .اقم این سطور نیز بر آن شده دو موضوعی راکه در دیوان امیر معزی به لحاظ عربی و پارسی از ارزش واهمیت خاصی برخوردار است ،مورد تحقیق و پژوهشقرار دهد.1- بررسی تطبیقی و تاثیر پذیری دیوان امیر معزی از شاعر معروف عرب ابوطیب متنبی2- بررسی نام های خاص عرب از جمله شاعران ، عشاق و .... در دیوان امیر معزی

بررسی تطبیقی ، امیر معزی، متنبی، اسامی خاص عرب