سید محمود مرتضوی هشترودی - استاد سطوح عالی حوزه علمیه قم و دبیر علمی انجمن ارتباطات و تبلیغ حوزه علمیه
مهناز سلمانی - طلبه سطح ۳ رشته اخلاق و تربیت اسلامی، مرکز تربیت مدرس حضرت صدیقه کبری ( س )، واحد قم
الهه شقایق شندی - طلبه سطح ۳ رشته مدرسی ادبیات عربی، مرکز تربیت مدرس حضرت صدیقه کبری (س)، واحد قم

یکی از روش های تربیتی زندگی، داشتن الگو است. وجود الگوی خوب به عنوان راهنما، انسان را بر سر دوراهی های زندگی در انتخاب درست یاری می رساند. و از آنجایی که جوانان، بالاخص دختران، تحت تاثیر انگیزه های روانی نیازمند سرمشق اند، لذا خداوند ضمن توجه ویژه به دختران و رشد و تعالی شان، به جهت اینکه مادران آینده و مربیان تاثیرگذار بر جامعه بشریاند، با ارایه الگوها و شاخص های متعالی انسانیت، زنان و دختران را به پیروی از سیره عملی و نظری این الگوها دعوت می نماید تا از هدایت فکری و مراقبت های ویژه برخوردار باشند. در این پژوهش ضمن بررسی ضرورت وجود الگوها برای دختران در نظام تربیتی اسلام، کارکردهای مثبت و منفی الگوهای خوب و بد در تربیت دختران بررسی و شاخصه های شناسایی شان از منظرآموزه های دینی، بررسی و ارایه شده است. از این رو پژوهش حاضر، در این راستا، به بررسی اهمیت وجود الگو برای دختران، تبیین تاثیر الگوهای خوب و پیامدهای پیروی از الگوهای بد در نظام تربیتی اسلام با تکیه بر آموزه های دینی پرداخته است. فرضیه پژوهش حاضر این است که نمایش الگوهای انسانی صالح، در پیشگیری از انحرافات بسیار موثر، و از هر حیث سودمند می باشد و تا زمانی که الگوهای ناشایست به ترویج فساد در جامعه مشغولند، نمیتوان انتظار داشت تا افراد آن جامعه به سعادت و فلاح دست یابند. نتیجه حاصل از این پژوهش، ضمن تایید فرضیات فوق، گویای آن است که الگوهای برتر،با ایجاد تحول در گرایشات و روند فکری، و با ایجاد جو ایمانی و صلاح، مانع از تباهی افراد جامعه می شوند. در مقابل الگوهای بد با ایجاد چالش های فکری و شکستن قبح گناه، به ترویج فساد و انحراف افراد و باتبع دختران در جوامع پرداخته، زمینه های عقب گرد جوامع را فراهم می آورند.

الگوهای دینی، تربیت دختران، تربیت اسلام