مصطفی محمدزاده - استاد دانشگاه فرهنگیان پردیس باهنر بیرجند دکتری تعلیم و تربیت
سمیه رمضانی زارع - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند

هدف و روش: هدف پژوهش تعیین میزان اثربخشی امید درمانی بر سلامت روان بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی براساس طرح پیش آزمون_ پس آزمون با گروه آزمایش و گواه بود. حجم نمونه براساس روش نمونه گیری در دسترس بود. تعداد 30 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه 15 نفره قرار گرفتند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه سلامت عمومی 28 سوالی استفاده شد. برای تجزیه تحلیل داده ها از آمار توصیفی ( میانگین، انحراف معیار و فراوانی) و آمار استنباطی ( تحلیل کوواریانس) در سطح معناداری 0/05 استفاده شد. یافته ها و نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که مداخله امید درمانی با سطح معنی داری (0/001) موجب افزایش سلامت روان در گروه آزمایش گردید. درنتیجه این یافته پیشنهاد می شود برای بیماران دیابتی نوع دو جلسات آموزشی امید درمانی برگزار شود تا بدین ترتیب سلامت روان و درنهایت مدیریت بهتر بیماری آنان بهبود یابد و آسیب های روحی-روانی ناشی از بیماری در آنان کاسته شود.

امید درمانی، سلامت روان، دیابت نوع دو