عباسعلی رضایی - استادیار، گروه مهندسی کامپیوتر و فناوری اطلاعات، دانشگاه پیام نور، ایران
فاطمه باندری - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی نرم افزار، دانشگاه پیام نور واحد تهران شمال، ایران

هدف از تحقیق حاضر بررسی مروری کاربرد سبک های معماری است. این تحقیق بصورت توصیفی تحلیلی و با استناد به نتایج مطالعات قبلی و ادبیات پیرامون موضوع صورت گرفته است. مهمترین مسیله در توسعه سیستم های نرم افزاری مقیاس بزرگ، مبحث معماری آن می باشد. معماری، ساختارهای مولفه ها و زیرسیستم های یک سیستم مقیاس بزرگ و ارتباط بین آنها می باشد. معماری نرم افزار، یکی از مهمترین حوزه ها در مهندسی نرم افزار است و دلیل آن تاثیر حیاتی معماری در موفقیت توسعه سیستم های نرم افزاری است. توسعه یک سیستم نرم افزاری مقیاس بزرگ با ویژگی های مذکور، نیازمند ارایه یک معماری مناسب و کامل برای سیستم نرم افزاری مورد نظر می باشد. در نتیجه ارایه یک معماری درست و مناسب برای چنین سیستم هایی از اهمیت حیاتی برخوردار است. استاندارد سازی سبک های معماری از اهمیت ویژه برخوردار است، استفاده سبک مناسب و مفید برای سیستم مستلزم درک و فهم کامل آنها و نحوه کاربرد در جهت هدف خاص می باشد، همچنین انجام پژوهش ها و استفاده و ترکیب سبک ها می تواند به شناسایی نقاط ضعف و وقت هر سبک معماری ختم شود و در راستای طراحی سبک جدید و مفید کمک کننده باشد.

سبک معماری، معماری نرم افزار، کاربرد