محبوبه احمدی کمشچه - دانشجوی ارشد روانشناسی بالینی، مرکز تحقیقات علمی دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
نورمحمد بخشانی - پرفسور روانشناسی بالینی، مرکز تحقیقات سلامت کودکان و نوجوانان، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
زهرا ذاکری - پرفسور روماتولوژی، بیمارستان لبافی نژاد، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
مهناز صندوقی - دانشیار روماتولوژی، بیمارستان علی ابن ابیطالب(ع)، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان

سابقه و هدف: پژوهش های قبلی شیوع برخی مشکلات هیجانی ، شناختی ، اجتماعی را در بین بیماران مبتلا به درد مزمن و همچنین وجود رابطه بین موارد فوق با ویژگی های متفاوت تجربه درد مانند شدت، میزان، و استمرار درد را نشان داده اند . هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی – رفتاری (CBT) به همراه دارو بر تجربه درد بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید (RA) می باشد .مواد و روش ها: به منظور تعیین اثر بخشی درمان شناختی – رفتاری بر بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید طی یک مطالعه نیمه تجربی شاهد دار 32 بیمار در دسترس (N=32) که ابتلای آنها به RA توسط پزشک متخصص تایید شده بود به صورت تصادفی در دو گروه درمان (N=16) و کنترل (N=16) قرار گرفتند . گروه مداخله علاوه بر دارو درمانی ، درمان شناختی – رفتاری را نیز دریافت کردند در حالیکه گروه کنترل تنها تحت درمان دارویی قرار گرفتند . قبل از شروع درمان پرسشنامه درد مک گیل(MPQ) بر روی گروه مداخله و کنترل اجرا شد سپس درمان گروه مداخله در 11 جلسه هفتگی دو ساعته به صورت گروهی اجرا شد. در پایان جلسات درمان، مجددا پرسشنامه درد مک گیل اجرا و داده های مربوط به پس آزمون جمع آوری شدند. به منظور تعیین اثر بخشی درمان از آزمون تحلیل کوواریانس و برای تجزیه تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 21 استفاده شد.یافته‎ها: نتایج نشان دادند که تفاوت بین دو گروه در ابعاد حسی و عاطفی درد معنادار بود (P<0.05). اما این تفاوت در ابعاد ارزیابی و دردهای متنوع معنادار نبود.نتیجه‎گیری: یافته های این پژوهش حاکی از لزوم و ضرورت بکارگیری درمان های روانشناختی در کنار درمان های زیستی بیماران مبتلا به RA جهت کسب نتایج بهتر درمانی می باشد .

درمان شناختی – رفتاری ، ادراک درد ، پرسشنامه درد مک گیل(MPQ)