حسن مروتی - دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران

بعضی از گونه ها در تمام رده های مهره داران تحت تاثیر عوارض سوء مواد شیمیایی معین تولید شده توسط انسان قرار می گیرند. قرار گرفتن در معرض آلاینده های محیطی، عملکرد های تولید مثلی را تحت تاثیر قرار می دهند. از زمان جنگ جهانی دوم، ماهیت آلاینده ها در محیط، پراکندگی و همچنین اثرات آنها، به میزان زیادی تغییر یافته است و یکی از دلایل مهم آن فعالیت ها و نوع اختراعات انسان بوده است. این فعالیت ها به همراه صنعتی شدن، منجر به افزایش تعداد کارخانجات، استفاده ی بیشتر از محیط و ورود مواد آلاینده از جمله مواد آلی مختلف به آن گردیده است. تولید مثل و نیز تکوین، ممکن است تحت تاثیر بسیاری از مواد از جمله دی اکسین ها، بی فنیل های پلی کلرینه، فیتواستروژن هایی نظیر ایزوفلاوون ها، فلزات سنگین (مثل جیوه ی آلی و سرب)، محصولات فرعی حاصل از ضد عفونی کردن آب با کلر، حلال های آلی، هیدروکربن های پلی آروماتیک، آلودگی هوا، جایگاه های انباشت زباله و کافیین قرار گیرد. بسیاری از مطالعات اخیر نشان داده است که اکثر آلاینده ها در سیستم هورمونی اختلال ایجاد می کنند (مواد شیمیایی مختل کننده ی سیستم اندوکرین) و اثرات سویی بر حیات وحش و انسان دارند. بیشتر مختل کننده های سیستم درون ریز، در فرایندهای فیزیولوژیک پیچیده ی سیستم تولید مثلی، اختلال ایجاد می کنند. در انسان، آلاینده ها اثرات مضری بر حاملگی، باروری و سلامت جنین دارند

آلاینده های محیطی، عملکرد های تولید مثلی، مختل کننده های سیستم درون ریز