فردین اصلانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، گروه معماری،دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.
ارسلان طهماسبی - عضو هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج،گروه معماری،دانشگاه آزاد اسلامی،سنندج، ایران

هم زمان با گسترش روز افزون جمعیت شهری، مردم برای جستجوی فرصت های اقتصادی به مراکز شهری مهاجرت می نمایند؛ تا به تحرک اجتماعی بهتر دست یابند. روند افزایش جمعیت در بعضی از شهرها تا به حدی افزایش یافته است، که چنین تراکم بالایی در تاریخ شهرنشینی، دیده نشده است.افزایش شهرها جمعیت و مشکلاتی که چنین تراکم جمعیتی با آن روبه روست، نشان دهنده ی این واقعیت می باشد که شهرهای ما به نقطه اشباع رسیده اند باعث ایجاد مشکلاتی در مقیاس انسانی و جوامع امروزی شده است و نیاز مبرمی به حل این مسایل خواهند داشت.بر این اساس هدف این مقاله بررسی طراحی در مقیاس انسانی برای ایجادجوامعی قابل زندگی و سرزنده می باشد روش تحقیق این پژوهش مبتنی برمطالعات کتابخانه ای است و رویکردی توصیفی دارد. در پایان،درنتایج بدست آمده با توجه به مواردذکرشده، با شناخت مقیاس انسانی و اصول طراحی بر اساس آن شده پرداخته است .

مقیاس انسانی،زندگی،سرزنده