فردین اصلانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی سنندج ایران
ارسلان طهماسبی - عضو هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحدسنندج گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی سنندج ایران

وقتی اندازه یک شیی یا فضا با پیکر انسان ارتباط مطلوب داشته باشد گفته می شود که فضا مقیاس انسانی دارد. مقایس انسانی یکی از مهم ترین ویژگی های فضای معماری است که نقش مهمی در ایجاد ارتباطی مطلوب بین انسان و فضا دارد.همچنین تناسبات هم یکی از مفاهیم اصلی و پایه ای معماری است که به رابطه بین اجزا و کلیت یک فضا یا طرح معماری اشاره دارد و منظور از تیوریهای تناسبات، ایجاد احساس نظم بین اجزاء یک ترکیب بصری است.درطول چندین دهه که بعدانسانی و تناسبات دربرنامه ریزی شهری نادیده گرفته شده وگاهی به طور اتفاقی به آن اشاره می شود.هدف از این پژوهش بررسی مفهوم مقیاس انسانی و تناسبات انسانی می باشد، هرچند مهم است توجه داشته باشیم که ادراک انسان ها در مقایسه با ابعاد فیزیکی انسان ها کم تر قابل پیش بینی و اندازه گیری شده است. .نوع این پژوهش توصیفی–تحلیلی است و روش گردآوری داده ها برمبنای مطالعات کتابخانه ای است.در نهایت راهکارها و نتایج در جهت مقیاس و تناسبات انسانی ارایه شده است.

انسان،مقیاس انسانی،تناسبات،محیط