غلامرضا آهنی - عضو هییت علمی، دپارتمان مهندسی عمران، آموزشکده ابن حسام ، دانشگاه فنی و حرفه ای استان خراسان جنوبی- ایران

مقاومت بتن، به عوامل بسیارزیادی از قبیل طرح اختلاط ، جنس مواد تشکیل دهنده ، شرایط آزمایشگاهی، مهارت های فرد آزمایش کننده، خطاهای آزمایشگاهی و ... بستگی دارد. از آنجا که بسیاری از این عوامل نامعلوم بوده نمی توان فرمولاسیون نسبتا دقیقی را برای مقاومت فشاری بتن به دست آورد. امروزه برای حل این گونه مسایل از شبکه های عصبی مصنوعی استفاده می شود. در بخش اول این مقاله با استفاده از شبکه عصبی تابع بنیادی شعاعی به پیش بینی مقاومت فشاری بتن حاوی خرده لاستیک پرداخته شده است و در بخش دوم با استفاده از الگوریتم ژنتیک در یک فضای چند بعدی که هر بعد آن یکی از اجزاء تشکیل دهنده بتن می باشد به جستجو می پردازیم تا به نقطه مورد نظر که دارای مقاومت فشاری بیشینه خواهد بود برسیم.

بهینه سازی، مقاومت فشاری بتن، شبکه های عصبی تابع بنیادی شعاعی ، الگوریتم ژنتیک