اکرم طاهری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری موسسه آموزش عالی و غیرانتفاعی آبا، آبیک- قزوین
سیدباقر حسینی - دانشیار گروه معماری دانشگاه علم و صنعت تهران
سعید نوروزیان ملکی - استادیار گروه معماری دانشگاه شهید بهشتی تهران

طبیعت همواره نقش بسزایی در شکل گیری شهرها و به تبع آن معماری و بویژه مسکن داشته است. ولی در حال حاضر؛رویکردهای طراحی مسکن ایران توجه چندانی به همجواری مسکن و طبیعت ندارد. در حالی که این همجواری می تواند کیفیت زندگی را ارتقا بخشیده و مسکن را فضای مطلوبتری برای رشد و تعالی انسان قرار دهد. و همچنین آلودگیهای ناشی از زندگی در کلان شهرها را نیز کاهش دهد. هدف از این پژوهش بررسی و تشریح نتایج و تاثیراتی است که از تلفیق معماری مسکونی ایرانی و طبیعت سبز به دست می آید. روش تحقیق بصورت پیمایشی توصیفی است، بدین نحو که ابتدا منابع کتابخانه ای موجود در رابطه با موضوع مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت و طبق مطالب جمع آوری شده از سوابق موضوع و اهداف از پیش تعیین شده ی این پژوهش، جدول هدف محتوا تهیه گردید که شمای کلی از اهداف و راهکارهای رسیدن به آنها را نشان می دهد. با استناد به این جدول پرسشنامه ی دلفی تنظیم شد که پرسش از متخصصین رشته است و در دو مرحله ی پرسش های تشریحی و سپس پرسش های تستی با طیف لیکرت طراحی گردید که در نهایت پاسخ های داده شده به پرسشنامه ها پس از جمع آوری و دسته بندی، توسط نرم افزار spss تحلیل شدند. تحلیل پاسخ ها نشانگر این مطلب است که پرسشنامه از اعتبار کافی برخوردار بوده و لذا فرضیه های تحقیق تایید می گردد. و در نتیجه، ارتقاء کیفیت زندگی در مسکن شهری، رضایتمندی از محل زندگی، افزایش نشاط و آرامش ساکنین و افزایش سرانه فضای سبز شهری در دید کلان؛ از جمله دستاوردهای این تحقیق می باشد

باغ آپارتمان، مجتمعهای مسکونی سبز، ارتقاء کیفیت زندگی، دیوار و بام سبز، معماری سبز