امیررضا عباسی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین الملل آیت الله آملی عضو هییت مدیره شرکت جهانگردی و گردشگری الهام گشت (سهامی خاص)

در عصر حاضر، صنعت گردشگری به عنوان بزرگترین صنعت جھان امروز و یکی از ارکان توسعه پایدار معرفی می شود. توریسم اشکال مختلفی دارد که اکنون شکلی نوین از توریسم با عنوان توریسم روستایی، با ھدف توسعه پایدار جوامع محلی در نواحی روستایی، بعنوان ابزاری جھت توسعه اقتصادی و اجتماعی و یکی از مھمترین مشاغل مدرن در مناطق روستایی تجسم یافته است که با تاثیرگذاری در سه بعد پایداری اقتصادی، اجتماعی و محیطی ضمن جلب مشارکت جامعه محلی در توسعه اقتصاد ملی با پتانسیل حفظ و حمایت از منابع طبیعی و محیط زیست باعث پایداری محیطی می شود. در بعد اقتصادی، گامی جھت کاھش فقر با توسعه مراکز اشتغال کوچک، افزایش و تغییر شکل منابع در معرض خطر به سمت منابع پربازده و ھمراه با سودمندی و توزیع درآمد برمی دارد و در بعد اجتماعی نیز باعث کارآفرینی و جلوگیری از مھاجرت، ارتباطات بیشتر روستاییان با سایر جوامع و فرھنگ ھای متنوع و شناساندن ھویت محلی و رفاه و نھایتا ایجاد توسعه پایدار روستایی می گردد. ھدف توسعه پایدار روستایی گسترش امکانات و بھبود شرایط زندگی نسل کنونی و نسل ھای آتی اقشار آسیب پذیر روستایی است. در این مقاله نیز با توجه به اھمیت موضوع ، سعی شده است که ضمن تعریف مفاھیم توریسم روستایی و توسعه پایدار به بررسی نقش گردشگری روستایی به عنوان یکی از راھکارھای توسعه پایدار پرداخته شود. این مقاله از طریق مطالعه اسناد و منابع کتابخانه ای انجام گرفته است.

توریسم، روستایی، توسعه پایدار، گردشگری