وحید امینی پارسا - دانشجوی دکتری برنامه ریزی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، ایران
فرشته عزیزی آبادی - کارشناس ارشد برنامه ریزی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، ایران
اسماعیل صالحی - دانشیار گروه برنامه ریزی، مدیریت و آموزش محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، ایران
صمد حاجی محمد امینی - کارشناسی ارشد بازاریابی گردشگری، دانشگاه علامه طباطبایی، ایران

صنعت گردشگری یکی از گسترده ترین و متنوع ترین فعالیت ھای اقتصادی جھان در قرن حاضر محسوب می شود که گسترش آن می تواند تغییراتی را در شرایط طبیعی منطقه ایجاد نماید. در واقع فعالیت ھای گردشگری نیز مانند سایر طرح ھا پروژه ھای عمرانی ھمواره برای محیط زیست با تھدیداتی ھمراه بوده است و واجد ریسک ھای محیط زیستی فراوانی بر محدوده تحت تاثیر خود می باشند. لذا روش ارزیابی ریسک محیط زیستی می تواند یک ابزار مھم در مطالعات مدیریت محیط زیست و کاھش مخاطرات و رعایت اصول توسعه پایدار تلقی گردد. در پژوھش حاضر، به منظور برنامه ریزی و مدیریت توسعه ی گردشگری، ارزیابی ریسک جنبه ھای محیط زیستی منطقه نمونه گردشگری دکانان بانه در دو فاز ساختمانی عملیاتی صورت گرفت. ھمچنین به منظور شناخت دقیق و علمی ریسک ھای موجود، خطراتی را که موقعیت طبیعی منطق برای فعالیت ھای تفرجی ایجاد خواھند کرد، شناسایی و بررسی گردید. محاسبه سطح ریسک در منطقه نشان می دھد که 63.6 درصد ریسک ھای محیط زیستی فاز ساختمانی در سطوح متوسط و اندک قرار داشته و فقط 2 مورد از ریسک ھا در سطح ریسک بالا (H) ھستند که مربوط به تغییر شکل زمین و بافت خاک است. فعالیت ھای منجر به ریسک در فاز عملیاتی نیزنشان می دھد که فاز بھره برداری فاقد ریسک ھای با سطح بالا و قابل توجه (H و S) است و حدود 67 درصد سطوح ریسک در سطح متوسط (M) قرار دارند که عمده ترین آن ھا مربوط به بخش پسماند و فاضلاب است. نتایج حاصل ارزیابی ریسک مخاطرات طبیعی نیز بیانگر آن است که ریسک ھای ناشی از خطرات طبیعی موجود در محدوده مطالعاتی، از نوع قابل توج بالا نیست. ھمچنین لازم به ذکر است که انجام مطالعات ارزیابی توان اکولوژیک در منطقه و سعی بر مکان یابی تاسیسات گردشگری در محدوده ھایی کم شیب و با پوشش گیاھی ضعیف، در نظر گرفتن حریم ھای ایمن نسبت به محدوده سیل خیز گسل ھای فعال، از جمله راھکارھا و تمھیدات قابل توجه برای کاھش و کنترل ریسک ھای منطقه است.

ارزیابی ریسک، گردشگری، مدیریت محیط زیست، توسعه پایدار