فهیمه جلالی - کارشناس ارشد آسیب شناسی و حرکات اصلاحی ، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی کرج
محمد حسین ناصر ملی - استادیار گروه آسیب شناسی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
بهناز گنجی - استادیار گروه آسیب شناسی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات DNS بر قدرت و استقامت عضلات اندام فوقانی کودکان می باشد. جامعه آماری این تحقیق تعداد 29 نفر از کودکان مبتلا به فلج مغزی دی پلژی به 2 گروه کنترل (14) و تجربی (15) تقسیم شدند. انجام 8 هشت هفته تمرینات DNS در 3 سطح (ساده، متوسط، پیشرفته) به آزمودنی های گروه تجربی پیشنهاد شد.این تمرینات به منظور بهبود فعالیت های عضلانی ارایه شد. گروه کنترل برنامه بازتوانی خاصی را دریافت نکردند. پیش آزمن و پس آزمون ارزیابی شد از هر دو گروه تجربی و کنترل شامل استفاده از آزمون های پرس دمبل، بالا اوردن تنه، دراز و نشست، سنای نشسته، قدرت پنجه دست غالب برای آزمون قدرت استفاده شد. بعد از اجرای 8 هفته تمرینات بازتوانی با توجه به نتایج بدست آمده در پس آزمون می توان اینگونه عنوان نمود که با توجه به آزمون شنای نشسته (0/034=p) آزمون پرس با دمبل (0/005=p) بالا آوردن تنه (0/081=p) دراز و نشست (0/041=p) قدرت پنجه(0/000=p) تمرینات DNS منجر به بهبود قدرت در آزمودنی ها شده است. همچنین با توجه به نتایج حاصله در پس آزمون می توان اینگونه عنوان نمود که با توجه به آزمون شنای نشسته (0/000=p) پرس دمبل (0/000=p) بالا آوردن تنه(0/000=p) دراز و نشست(0/000=p) قدرت دست پنجه (0/000=p) تمرینات DNS منجر به بهبود معنادار در قدرت و استقامت عضلات بالاتنه، کمربند شانه، عضلات شکمی، انعطاف پذیری تنه و قدرت ساعد کودکان مبتلا به فلج مغزی شده است. تمرینات DNS با تمرکز بر روند رشد طبیعی سیستم حرکتی، سبب بهبود قدرت اندام فوقانی شد.

تمرینات DNS، قدرت، اندام فوقانی، فلج مغزی، دی پلژی