میمنت عابدینی بلترک - استادیار و عضو هیات علمی گروه علوم تربیتی، دکتری مطالعات برنامه درسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران.

صلح یکی از اصول و ارزش های زندگی است.لحظه های صادقانه و صمیمی هرانسان است که می تواند درزندگی خود ودرزندگی اجتماعی ان راتجربه کند. صلح، پیش شرط عمدهی تداوم حیات زندگی انسانی، نسل ها وملیت ها است. اهمیت این موضوع تابدانجاست که اسلام به عنوان آیین زندگی نیز به این مهم اشاره نموده است.در واقع اسلام، دین صلح وآرامش معرفی شده است. همانطور که صلح بسیارحایزاهمیت است،آموزش های لازم دراین راستا نیزمی تواندبسیاری ازمشکلاتی همانند؛ نزاع و....را برطرف سازدیا کاهش دهد.آموزش صلح یکی از قانع کننده ترین ضرورت های اخلاقی برای تمام افرادی که درزندگی براین باورنداست. هدف پژوهش حاضر، تبیین صلح و جایگاه آن درمتون اسلامی و ابزاراستفاده شده جهت جمع آوری داده ها، براساس تحلیل اسناد و روش مورد استفاده نیز، از نوع تحلیلی توصیفی می باشد. براساس اطلاعات بدست آمده؛ اسلام به عنوان دین همبستگى و وحدت؛ توجه خاصی به صلح داشته است، چنانکه واژه صلح و دوستی با تمام مشتقاتش 180 مرتبه بکار رفته است و این نشانگر این است که در دین مبین اسلام صلح و دوستی حرف اول را می زند و مقدم بر جبهه وجنگ و جهاد است و تنها در شرایط خاص، اسلام دستور به جهاد و جنگ می دهد. بر این اساس؛ مقاله حاضر به بیان مفهوم صلح، آموزش صلح، آموزش صلح در تربیت شهروندجهانی، استانداردهای آموزش صلح می پردازد و درانتها نتیجهگیری ارایه می گردد.

صلح، آموزش، متون اسلامی