زیبا چشمه سفیدی - کارشناس ارشد هیدروژیومورفولوژی، دانشگاه تربیت مدرس
سیاوش شایان - دانشیار، ژیومورفولوژی، دانشگاه تربیت مدرس
محمد شریفی کیا - دانشیار سنجش از دور، دانشگاه تربیت مدرس

واژه هیدروژیومورفولوژی برای اولین بار در سال 1973 توسط شیدگر با عنوان مطالعه ژیومورفولوژیکی آب و اثرات آن که شامل نواحی ساحلی و هیدروژیومولوژی رودخانه است، پیشنهاد شد (گودی، 2004). امروزه هیدروژیومورفولوژی رودخانه ای به عرصه جدیدی وارد شده و به عنوان پایه ای برای مطالعه تغییرات محیطی درآمده که برای مدیریت مجراهای رودخانه ای به کار می رود (گرگوری و همکاران، 2007). وضعیت هیدروژیومورفولوژیکی به حوضه تحت تاثیر عوامل طبیعی و انسانی قرار دارد (یانگ و همکاران، 2014). در واقع تاثیرپذیری شرایط هیدروژیومورفولوژیکی یک حوضه از عواملی چند، بخصوص عوامل حاصل از تغییرات محیطی حوضه می تواند فرآیند هیدروژیومورفولوژیکی آن را متحول و در موارد خاصی مانند شرایط حاکم بر ایران مخاطره آفرین باشد؛ از جمله فاکتورهای محیطی که در شرایط حوضه اثر می گذارد، ظهور و دوام پدیده خشکسالی است (سون و همکاران، 1384). پدیده خشکسالی با سایر بحران های طبیعی متفاوت است زیرا این پدیده به آهستگی و در زمان نسبتا طولانی به وقوع می پیوندد و در برخی مواقع دوره تداوم آن بیش از چند سال است (شاهیان و همکاران، 1390).