محمد علیزاده - گروه برق، دانشکده برق و مهندسی پزشکی، دانشگاه صنعتی سجاد ، مشهد، ایران
مصطفی رجبی مشهدی - استادیار گروه برق، دانشگاه صنعتی سجاد، مشهد، ایران

محدودیتهای فنی هنگام بهرهبرداری ازسیستم انتقال، سبب از دست رفتن بخش عمدهای از توان تولیدی بادی میشود. در این میان تراکم خطوط انتقال مهمترین عامل در محدود شدن توان بادی به حساب میآید. در این مقاله چارچوبی برای مدیریت تراکم و حفظ امنیت سیستم در شبکه هایی با نفوذ بالای تولید بادی، هنگام تغییرات ناگهانی در توان تولیدی نیروگاه بادی یا خروج از پیش برنامهریزی نشده المانهای سیستم انتقال، ارایه شده است. به این منظور مدلی برای برنامه-ریزی تولید ژنراتورها مشتمل بر دو مرحله پیشنهاد شده است. مرحله اول اجرای پخش بار بهینه با در نظر گرفتن محدودیتهای شبکه و سرعت باد پیشبینی شده میباشد. سپس با فرا رسیدن زمان واقعی و با در نظر گرفتن وضعیت خطوط شبکه، تغییرات بار و نوسانات توان بادی، برنامهریزی مجدد واحدها برای رفع اضافه بار خطوط انجام میشود. مبنای روش پیشنهادی برنامهریزی (دیسپچ) مجدد میزان توان اکتیو تولیدی و حذف بار در شینهای حساس شبکه بر اساس ضرایب جابه جایی تولید است. روش پیشنهادی در قالب سه سناریو مجزا بر روی شبکه 30 شینه اصلاح شده IEEE پیاده سازی شده است. علاوه بر این ضریب جریمه محدود کردن توان بادی و هزینه تغییر تولید در واحد های مشارکت کننده به عنوان پارامترهای کنترلی معرفی شدهاند. نتایج حاصل نشان دهنده کارایی روش پیشنهادی با کمترین محدودیت توان بادی، تغییرات توان در واحدهای تولیدی و هزینههای بهرهبرداری است.

پخش بار بهینه؛ مدیریت تراکم؛ محدودیت توان بادی؛ توزیع بار مجدد؛