احسان چهرازی - گروه مهندسی پلیمریزاسیون، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
علیرضا شریف - گروه مهندسی پلیمریزاسیون، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
محمدرضا امیدخواه - دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
محمد کریمی - دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران،

مدل سازی و پیش بینی عبوردهی گاز غشاهای زمینه مخلوط حاوی نانوذرات از اهمیت بالایی برخوردار است. در این کار تحقیقاتی، مدل ارایه شده در سال 2017، توسط چهرازی و همکاران، بر مبنای همانندی سازوکارهای انتقال حرارات و انتقال جرم در سامانه های مرکب، برای پیش بینی عبوردهی گاز غشاهای نانوکامپوزیتی فیلم نازک (TFN)، حاوی نانولوله های هالوسیت (HNT )، مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد، مدل فوق الذکر، بدلیل در برداشتن پارامتر ضخامت فصل مشترک فی مابین زمینه پلیمری و نانولوله ها (aint)، داده های تجربی را بسیار بهتر از مدل های دیگر موجود در منابع، بازتولید می کند. پیش بینی مدل بیان می کند، با اصلاح سطحی HNT مقادیر aint افزایش می یابد. این مسیله به افزایش استحکام فصل مشترک، در نتیجه اصلاح، قابل انتساب است. همچنین، غشای حاوی 0/05 %( w/v) از هالوسیت آمینوسیلانی شده، با عبوردهی CO2 برابر با (GPU) 8/8 و انتخابپذیری های CO2/N2 و CO2/CH4 بترتیب برابر با 65/4 و 54/9، بهترین عملکرد جدایش گاز را نشان می دهد.

غشای کامپوزیتی فیلم نازک، غشای ناکامپوزیتی فیلم نازک، نانولوله هالوسیت، جدایش گاز CO2