حسین حاتمی نژاد - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران
ابراهیم فرهادی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران
وحید یوسفی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران

برنامه ریزی مسکن باید از کلیه جوانب چه از دیگاه شرایط و ضوابط آب وهوایی و طبیعی و چه شرایط اجتماعی -فرهنگی و اقتصادی مورد مطالعه دقیق واقع شود .برنامه ریزی برای مسکن را می توان جزیی از برنامه ریزی شهری و از طرفی بخشی از برنامه ریزی کلان اقتصادی محسوب کرد . بخش مسکن یک بخش وابسته به اقتصاد می باشد که توجه به این امر علاوه بر آثار اجتماعی و فرهنگی به لحاظ اقتصادی نیز اهمیت دارد. مسکن یک کالای غیر منقول با دوام و پر هزینه است) 50 درصد از توان مالی و درآمدی هر فرد در طی زندگی صرف مسکن می شود(. بخش مسکن یکی از مهمترین بخشهای اقتصادی در کشور میباشد، زیرا از یکسو رکود این بازار از جهت تاثیر منفی بر سرمایه گذاری در این بخش و کاهش رشد اقتصاد برای سیاستگذاران اقتصادی و دولتمردان پدید ه ای ناخوشایند است و از سوی دیگر، رونق سریع و رشد شتابان قیمت نیز به دلیل تاثیر شدید آن برافزایش هزینههای خانوار و نارضایتی اجتماعی ناشی از آن هیچگاه مطلوب مردم و متولیان سیاستگذاری و نظارت بر این بخش نیست. این پژوهش با روش تحلیل توصیفی - تحلیلی به منظور توجه به مباحث اقتصاد در برنامه ریزی مسکن ارایه می شود تا با توجه به نتایج و مباحث مقاله زمینه های لازم را برنامه ریزی بهینه مسکن در جامعه را فراهم آورد.

برنامه ریزی مسکن، اقتصاد مسکن، برنامه ریزی شهری، رفاه شهروندان