مریم ابراهیم پور - دانشجوی کارشناسی ارشد خوردگی و حفاظت مواد، دانشکده متالورژی و معدن دانشگاه صنعتی امیرکبیر تهران ایران،
سید هادی طباییان - دانشیار و عضو هییت علمی دانشکده متالورژی و معدن، دانشکده متالورژی و معدن دانشگاه صنعتی امیرکبیر تهران ایران

فلز تیتانیم به دلیل فعالیت بسیار بالا در تماس با محیط های حاوی اکسیژن اکسید می شود و لایه اکسید تیتانیم بر روی آن تشکیل می شود. این لایه به دلیل داشتن خواص فیزیکی – شیمیایی مناسب، مانند غیرسمی بودن، پایداری بالای حرارتی و شیمیایی، مقاومت بالای خوردگی در محیط های خورنده و... به طور گسترده مورد مطالعه محققین قرار گرفته است. یکی از روش های ایجاد لایه اکسیدی روی سطح تیتانیم عملیات آندایزینگ الکتروشیمیایی می باشد. در این تحقیق آندایزینگ تیتانیم خالص در دو الکترولیت پایه آلی و پایه آبی انجام شد و نتایج با یکدیگر مقایسه گردید. فرآیند آندایزینگ آلی و آبی در دمای محیط، به مدت زمان 2 ساعت در ولتاژ 20 ولت انجام گردید. محلول آندایزینگ پایه آلی شامل اتیلن گلایکول، آب دی یونیزه شده و آمونیوم فلوراید است و محلول آندایزینگ پایه آبی شامل آب دییونیزه شده و آمونیوم فلوراید می باشد. آنالیز سطح انجام شده به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان داد که اکسید تیتانیم تشکیل شده روی سطح به شکل نانولوله هایی است که در الکترولیت پایه آلی دارای ارتفاع یکسانی بوده و نانو لوله های تشکیل شده در الکترولیت پایه آبی دارای ارتفاع متغیری هستند؛ همچنین دهانه نانولوله های تشکیل شده در محلول پایه آبی دارای شکستگی های بیشتری نسبت به نانو لوله های تشکیل شده در محلول پایه آلی هستند. با استفاده از تصاویر میکروسکوپ الکترونی ضخامت لایه اکسیدی و قطر دهانه نانولوله ها بدست آمد. نمودار جریان – زمان به دست آمده بیانگر رشد سریعتر لایه اکسیدی روی سطح در محلول پایه آبی می باشد.

آندایزینگ، الکترولیت پایه آبی، الکترولیت پایه آلی، تیتانیم، نانولوله