ناهید جوادی بایگی - کارشناسی، گروه مهندسی متالورژی و مواد، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد
ارغوان وجدانی - کارشناسی، گروه مهندسی متالورژی و مواد، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد
جلیل وحدتی خاکی - استاد گروه مهندسی متالورژی و مواد، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد
سحر ملازاده بیدختی - استادیار گروه مهندسی متالورژی و مواد، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد

هدف از این تحقیق، استفاده از روش سنتز احتراقی در محلول برای تهیه و ساخت محلول جامد NiO.TiO2 می باشد. این ماده یکی از مهمترین مواد الکتروکرومیک است. تاثیر نسبت های متفاوت بین پیش ماده ها و همچنین استفاده و یا عدم استفاده از کمک سوخت در کنار گلایسین بر مورفولوژی مطالعه گردید. یک ماده الکتروکرومیک ماده ای است که با تغییر ولتاژ ، تغییر رنگ می دهد. در این پژوهش، محلول جامد اسپینل NiO.TiO2 به کمک روش سنتز احتراقی تولید گردید. پودرهای تولیدی در نسبت وزنی TiO2:NiO 15:85 تهیه گردید. برای تهیه نمونه از تترااتیلاورتوتایتانات (TEOT) و نیتراتنیکل (2(NO3)NI) استفاده شد. TEOT در حضور اسید نیتریک (HNO3) در اتانول (C2H5OH) و در حضور دو حلال مختلف آب و پلی اتیلن گلیکول (C2nH4n+On+1) هیدرولیز شد. محیطی که محلول در آن قرارگرفته شده باید اسیدی باشد به همین منظور pH محلول به 3 رسانده شد، سپس 2(NO3) NI و سوخت مورد نظر( گلایسین، اوره، اسید سیتریک ) به همراه آمونیوم نیترات (NH4NO3) به عنوان کمک سوخت به آن اضافه شد. سنتز احتراقی بر روی هات پلیت با دمای °C 370 انجام شد. مدت زمان سنتز احتراقی حدود 2 دقیقه بود. برای ارزیابی نمونه ها از آنالیز XRD استفاده شد. نتایج به دست آمده از آنالیز XRD حاکی از آن است که در تمام نمونه ها ساختار محلول جامد اسپینل NiO.TiO2 متبلور شده است. مورفولوژی ذرات با آنالیز SEM مورد بررسی قرار گرفت، نتایج SEM حاکی از نانو بودن ذرات سنتز شده است. به منظور بررسی های ترمودینامیکی نیز از ثبت داده های دما-زمان با استفاده از دستگاه Data Acquisition استفاده گردید.

الکتروکرومیک، سنتز احتراقی، محلول جامد، اکسید تیتانیوم، اکسید نیکل