هادی شریفی درآباد - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، دانشگاه علم و صنعت ایران
فریبرز فرجی - دانشجوی کارشناسی ارشد، پردیس فنی، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه تهران
علیرضا ذاکری - دانشیار دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، آزمایشگاه فرایندهای نوین استخراج فلزات، دانشگاه علم و صنعت ایران

دی سیلسید مولیبدن ( 2 MoSi ) ترکیبی بین فلزی با دمای ذوب C° 2030 ، ماده ای مهم و با ارزش به عنوان المنت در کاربردهای دما بالا ( تا °C 1830 ) است. این ماده روش های تولید پرهزینه ای دارد که در آنها عموما از پودرهای خالص و گران قیمت مولیبدن و سیلیسیم استفاده می شود. هدف تحقیق حاضر امکان پذیری استفاده از کنسانتره مولیبدنیت و پودر سیلیسیم برای سنتز این ماده در شرایط گرمایش ماکروویوی است. برای این منظور پس از بررسی های ترمودینامیکی، آزمایش های اولیه روی مخلوط پودر فشرده شده واکنش گرها به صورت قرص انجام گرفت و معلوم شد که در شرایط گرمایش مایکروویوی تنها، واکنشی میان واکنش گرها صورت نمی گیرد. لذا از فعال سازی مکانیکی مخلوط واکنش گرها و ترکیب آن با گرمایش هیبریدی کمک گرفته شد و نتایج آنالیز پراش پرتو ایکس محصول واکنش، شکل گیری دی سیلیسید مولیبدن را تایید کرد. از بین پارامترهای روش انتخابی، سرعت و زمان آسیاکاری به ترتیب در محدوده 250rpm-340 و 1-4 ساعت مورد آزمایش و بررسی قرار گرفتند. از تجزیه و تحلیل الگوهای پراش پرتو ایکس بر پایه روش ریتولد، میزان شکلگیری محصول دیسیلیسید مولیبدن به طور نیمه کمی و مقایسه ای تعیین شد و بهترین نتیجه برای سرعت گردش آسیا 250rpm و زمان فعال سازی 2 ساعت به دست آمد.

دی سیلیسید مولیبدن، کنسانتره مولیبدنیت، فعال سازی مکانیکی، گرمایش ماکروویوی، روش ریتولد