حسین شهدادی - کارشناسی ارشد پرستاری، مربی، عضو هییت علمی دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران.
علی منصوری - کارشناسی ارشد پرستاری، مربی، عضو هییت علمی دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران.
مریم خمری - کارشناس پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران.
فاطمه قربانی دیندارلو - دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران.

مقدمه و هدف: دیابت یکی ازعوامل تنش زای عمده و واقعی در زندگی است و کنترل آن متاثر از شبکه پیچیده ای از عوامل رفتاری، نگرش و مراقبت های سلامتی است. برخورداری از سلامت روان و کاهش تنش در بیماران می تواند فرد را در خودکارآمدی و کنترل بهتر بیماری یاری کند، لذا این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین سلامت روان و خودکارآمدی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه یک مطالعه ی توصیفی از نوع همبسستگی می باشد. 100 نفر از مراجعین به روش تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند و با استفاده از مقیاس خودکارآمدی دیابت CIDS و پرسشنامه سلامت عمومی 12 سوالی GHQ-(12) مورد سنجش قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر استفاده از آمار توصیفی، از روش های آمار استنباطی(ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تی و تحلیل رگرسیون خطی) به وسیله ی نرم افزار SPSS استفاده شد.یافتهها: یافته های این پژوهش نشان داد که بین سلامت روان با خودکارآمدی همبستگی معنی داری وجود دارد (86/0r = - ، 0001/0 .(P< همچنین یافته ها نشان می دهد که سلامت روان %34 از تغییرات خود کارآمدی را پیش بینی می کند.بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بهبود سلامت روان، افزایش میزان خودکارآمدی در بیماران دیابتی را در پی دارد که این امر می تواند در مقابله با مشکلات به فرد کمک کند.

سلامت روان، خودکارآمدی، دیابت