زیبا بهشتی - دانشجوی دکتری ارزیابی و آمایش سرزمین، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
مسعود منوری - استادیار انرژی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات ، تهران، ایران

استفاده از سرزمین، بدون درنظرگرفتن تفاوتهای اکولوژیک و پتانسیلهای محیطی، باعث پیامدهای ناگوار و تخریب محیط زیست میشود که در نهایت، منابع طبیعی را در معرض تهدید قرار داده و محیط را از توسعه پایدار دور میکند. منطقه سهند با تنوع اکوسیستم های مناسب و مساعد برای زیست انسانی و تنوع جاذبه های طبیعی و چشم اندازها و مناظر باارزش زیستمحیطی، از مهمترین نقاط جمعیتپذیر استان آذربایجان شرقی است. از این رو، رشد شهرها و سکونت گاههای روستایی و در پی آن سایر زیرساختها و تاسیسات انسانی مورد نیاز، ناگزیر از ارزیابی توان اکولوژیک کاربری مناسب و اختصاص پهنه هایی از منطقه برای این نوع کاربری شده است. پژوهش پیش رو با هدف تعیین کاربری مناسب توسعه شهری در منطقه سهند استان آذربایجان شرقی تهیه شده است. توسعه زیاد شهر سهند و فقدان مطالعات جامع علمی در خصوص ارزیابی توان اکولوژیک توسعه آن، موجب شد ارزیابی توان اکولوژیک کاربری توسعه شهری سهند با مدل تصمیم گیری چندمعیاری MCDM و GIS به عنوان موضوع پژوهش انتخاب شود. نتایج حاکی از آن است که از مجموع مساحت محدوده مطالعاتی سهند که در 1721 واحد اکولوژیک شناسایی شده و دارای 45200 هکتار مساحت است، 3326 هکتار دارای توان درجه 1 و 4279 هکتار دارای توان درجه 2 برای توسعه شهری است در حال حاضر، پراکنش فضایی مراکز جمعیتی شهرستان بیشتر در کاربری درجه 2 (متوسط) قرار دارد که از مهمترین دلایل آن میتوان به شیب متوسط،بافت نسبتا خوب خاک، شرایط زهکشی مناسب و شرایط اقلیمی مساعد اشاره کرد

ارزیابی توان اکولوژیک، توسعه شهری، شهر سهند، سیستم اطلاعات جغرافیایی، مدل تصمیم گیری چندمعیاری