اکبر شعبانی کیا - وزارت نیرو- سازمان انرژی های نو ایران- دفتر تحقیقات و فناوری های نو
علی نظری - وزارت نیرو- سازمان انرژی های نو ایران- دفتر تحقیقات و فناوری های نو

زیست توده اصطلاحی است در زمینه انرژی که به کلیه اجزای قابل تجزیه زیستی ناشی از فرایند اصلی فتوسنتز شامل زباله های شهری، فاضالب ها ،چوب و ضایعات کشاورزی و جنگلی، در کنار محصوالت انرژی زا و سایر پسماندهای فسادپذیر اطالق می­گردد که به عنوان یک منبع مهم انرژی تجدید پذیر نقش مهمی در تامین انرژی دنیا دارد. محدودیت منابع انرژی، رشد قیمت ومشکالت روزافزون ناشی از مصرف سوخت های فسیلی نیز باعث توجه به کاربرد و گسترش انرژی های تجدیدپذیر در کشورهای مختلف گردید زیست توده قدیمی ترین شکل انرژی برای بشر بوده وکاربرد آن به عصر کشف آتش برمی گردد. در شرایط کنونی عدم بهره برداری از منابع زیست توده خصوصا زباله ها، فاضالب و پساب فساد پذیر صنایع می تواند باعث بروز معضلات جدی زیست محیطی ملی، منطقه ای و بین المللی گردد. از آن جمله می توان به ایجاد آلودگی در چرخه آب، خاک، هوا در محل های دفن زباله، پساب و پسماندهای آلی فسادپذیر در کنار انباشت جهانی گازهای گلخانه ای به ویژه متان در جو زمین اشاره کرد. روش های متنوعی برای تثبیت و بی خطر سازی پسماندهای آلاینده محیط زیست وجود دارد. از مهمترین این فناوری ها، فرایند هضم بی هوازی می باشد. امکان انجام فرآیند هضم بی هوازی در محدوده وسیع غلظتی وجود دارد. افزایش حجم راکتورهای هضم بی هوازی غلظت پایین و نیاز فراوان به آب برای بهره برداری از این راکتورها باعث گرانی این نوع از سیستم ها و عدم جذابیت مناسب آن برای بسیاری از کاربران گردیده است

هضم بی هوازی، هضم خشک، زباله شهری، انرژی، پساب، انرژی تجدید پذیر