سعیده مویدفر - دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، استادیار دانشگاه آیت ا. . . حایری میبد، میبد، ایران
زهرا گل شیری اصفهانی - دکترای جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تربیت مدرس. ایران

سرمایه اجتماعی یک منطقه بیان کننده بخشی از پتانسیل های انسانی آن منطقه می باشد و لازم است دربرنامه ریزی های توسعه روستایی مورد توجه قرار گیرد. با توجه به حجم جمعیت روستایی کشور و نقش آنها درروند توسعه روستایی و بالطبع توسعه اقتصادی و نقش عوامل انسانی در این مقوله، پژوهش در این زمینه را ضروریمی سازد. این مطالعه یک تحقیق توصیفی- همبستگی است که به منظور گردآوری داده های مورد نیاز از مطالعاتکتابخانه ای و پیمایش میدانی استفاده شده است. ابزار گردآوری داده ها در پیمایش میدانی، پرسشنامه ای در دو بخش(شامل شاخص های سرمایه اجتماعی و شاخص های اقتصادی خانوار) می باشد. برای سنجش متغیر سرمایه اجتماعی ازپنج شاخص تعامل اجتماعی، اعتماد عمومی، اعتماد نهادی، امنیت اجتماعی و مشارکت اجتماعی بهره گرفته شدهاست بنابراین سوال اصلی این است که چه رابطه ای بین سرمایه اجتماعی و شاخصهای تشکیل دهنده آن با میزانتوسعه یافتگی اقتصادی و زیرساختی روستاها وجود دارد. داده های این تحقیق برای 25 روستای بخش گندمان ازشهرستان بروجن با حجم نمونه 396 خانوار جمع آوری شده است که نتایج تحقیق نشان میدهد که رابطه مثبت ومعنی داری از لحاظ آماری بین اعتماد نهادی و سطح توسعه یافتگی روستاها در بعد اقتصادی و زیرساختی وجود دارد.

اعتماد نهادی، توسعه اقتصادی و زیرساختی، روستا، سرمایه اجتماعی