محمدجواد فیضی - دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران

آب کالایی بسیار کمیاب و با ارزش در مناطق خشک است. در این تحقیق سعی شده است رابطه متغیر منابع آب با مسائل اقتصادی و اجتماعی از دید منابع طبیعی بررسی و ضمن آینده نگری در مورد تعدیل بحران رو به رشد ناشی از آب، راه حل ارایه شود. این مهم با شناخت بهتر ظرفیت های محیط طبیعی و انسانی پنج روستا در استان خراسان جنوبی در شرق ایران، برنامه ریزی برای پیشرفت اقتصادی - اجتماعی براساس این ظرفیت ها، توسعه پایدار را میسر میسازد. فرضیه مهم این تحقیق این است که بین تغییرات منابع آب و برخی مسائل اقتصادی و اجتماعی در این منطقه رابطه وجود دارد روش تحقیق، توصیفی تحلیلی با استفاده از روش های آماری همبستگی بوده است. در جمع آوری اطلاعات از روش های میدانی، داده های موجود در ادارات و سازمان های مربوطه استفاده شده است. تجزیه و تحلیل های آماری نشان داد که بیشترین وابستگی درآمدی حاصل از باغداری بوده و کمبود درآمد دامداران از بخش دامداری و زراعت بیانگر تاثیر خشکسالی بر روی مراتع و زمین های دیم این مناطق بوده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان میدهد که کمبود طبیعی و کاهش تدریجی و روش های کاربری منابع آب از یک طرف و رشد جمعیت از طرف دیگر سبب می شود که سهم سرانه سالانه آب هر فرد ساکم در منطقه به شدت کم شود و رقابت برسر تصاحب منابع آب شدت بیشتری به خود بگیرد. بنابراین افزایش منابع آب و مدیریت صحیح منابع آب موجود، افزایش درآمد کشاورزان و توسعه پایدار در منابع طبیعی را به همراه دارد.

آب ، مسائل اقتصادی و اجتماعی، خراسان جنوبی