سیدقاسم زمانی - دانشیارحقوق بین الملل عمومی دانشگاه علامه طباطبایی،
جواد صفدری - دانشجوی دکتری حقوق بین الملل دانشگاه علامه طباطبایی

شورای امنیت سازمان ملل متحد با توجه به برخورداری ازموقعیت منحصر به فرد در حقوق بین الملل و جایگاه رفیع در سازمان ملل متحد، اختیارات گسترده ای برای حفظ صلح و امنیت بین المللی به ویژه بر اساس فصل هفتم منشور ملل متحد داشته و تصمیماتش برای اعضای سازمان ملل الزام آوراست. با این وجود ، برخی از تصمیمات واقدامات شورای امنیت به منظور حمایت از حقوق بشر و مداخلات بشر دوستانه خارج از حدود اختیارات قانونی و مغایر با اهداف منشور وحقوق بین الملل عام قلمداد شده و بدلیل عدم رعایت موازین و الزامات مربوط به تعهدات حقوق بشری در ایفای وظایف قانونی خود به ویژه مطابق فصل هفتم منشور منجر به نقض حقوق بشر و هم چنین مسیولیت بین المللی شورا شده است .این مقاله در تلاش است ضمن بررسی دشواری های مربوط به پذیرش شورای امنیت به عنوان یک نهاد فراقانونی ، کاستی های التزام شورا نسبت به تعهدات و مسیولیت بین الملی خود در قبال نقض های شدید حقوق بشری ناشی از اقدامات فصل هفتم را تحلیل وشیوه های نظارت برعملکرد آنرا بررسی نماید.

شورای امنیت، حقوق بشر، مسیولیت بین المللی ، سازمان ملل متحد ، صلح و امنیت بین المللی