اسکندر حسین پور - دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی دانشگاه تهران
ابراهیم علیدوست قهفرخی - دانشیاردانشگاه تهران
حسین بیات - کارشناس ارشدتربیت بدنی
حبیب اله ولی زاده - کارشناس ارشدتربیت بدنی

بدون تردید ورزش، یکی از مسایل و موضوعات با اهمیت هر جامعه به شمار می آید و تعداد بی شماری از افراد، به انواع ورزش علاقهمند هستند و بخشی از وقت خود را بدان اختصاص می دهند(کاشف، .(1391 بروز حوادث در ورزش تهدیدی جدی نه تنها برای ورزشکاران بلکه حتی برای افرادی است که به صورت های مختلف با آن مرتبطند(کوزه چیان،.(1390به هر حال ایمنی یک مسیله حیاتی است که به طور چشمگیری بر زندگی دانش آموزان و ورزشکاران تاثیر گذار است و ضروری است برای پیشگیری از حوادث ناشی از ورزش اقداماتی انجام گیرد(نیل و گریف،.(2006 به همین جهت یکی از روش های قطعی در کاهش میزان حوادث، کنترل بروز رفتارهای ناایمن در بین ورزشکاران و مرتبطین با ورزش بلاخص دبیران و مدرسان ورزش میباشد که آن هم از طریق ارتقاء سطح فرهنگ ایمنی عملی خواهد شد. فرهنگ ایمنی عاملی است که به موجب آن کلیه افراد متعهد میشوندکه سهم عمده ای در ایمنی خود و دیگران داشته باشند(حلوانی، .(1394 بررسیها نشان میدهد که 90درصدحوادث به عامل انسانی مربوط است و تنها بر پایه اقدامات فنی وضع شده نمیتوان رفتارهای ایمن را نهادینه کرد. بنابراین با ایجاد یک فرهنگ مثبت و موثر از ایمنی می توان افراد را از خطرات آگاه نمود وحوادث را کاهش داد. لذا ما در این پژوهش به دنبال ارزیابی فرهنگ ایمنی در بین دبیران و مدرسان تربیت بدنی در مدارس هستیم.