مهسا نیکنام - کارشناس ارشد رشته پژوهش هنر دانشگاه آزاد اسلامی واحد علی آباد کتول (هنرآموز)

آیین وسیله ای بوده است که انسان از طریق آن خود و جهان خود را مورد کنکاش قرار می داد. برخی از این آیین ها با کار ، تولید و حیات انسان ارتباط داشته و برپایی آن به انسان امید و قدرت تحمل سختی ها را می داد . مطالعه آداب و رسوم ، سنت ها و آیین ها ، باورها و اعتقادات راه شناخت مردمانی است که برداشت خود از واقعیت زندگی را تحت تاثیر اوضاع اجتماعی تاریخی اقتصادی و جغرافیایی با بیان ساده و عامیانه از خود باقی گذارده اند . باران نعمت الهی بوده و هست اما بارش بیش از حد آن در برخی مناطق موجب زحمت کشاورزان می شود . مردم مازندران که در قدیم از آن به عنوان تبرستان یاد می شد آیین و مراسم های مختلف برگزار می کردند . در حقیقت در طول تاریخ ایرانیان برای مصون ماندن از بلایای آسمانی دعاهای مخصوصی می خواندند و مراسم خاصی برگزار می کردند که مجموع آن ها را آیین های آفتاب خواهی می نامند که در برخی روستاها و مناطق بکر که هنوز زیر بار صنعت و نوگرایی سر خم نکرده اند پایدار باقی مانده اند و برخی از آن ها در استان های کشور با یکدیگر متفاوت و برخی مشابه هستند . در پژوهش حاضر سعی شده است با هدف شناخت و حفظ ادبیات شفاهی مازندران به عنوان بخش مهمی از فرهنگ و هویت بومی ، بر اساس انسان شناسی ژرفانگر و مشاهده و روش تحلیل محتوا به مطالعه پرداخته شده است

آیین طلب آفتاب ، فولکلور ، آیین نمایشی ، باران ، نماد ، مازندران