حمید علیپوریان - کارشناس ارشد مهندسی عمران محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی تهران،
میرحسین فرهنگی - دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد مهندسی عمران سازه ، دانشگاه آزاد اسلامی تهران شرق،
محمد رضا فرهمندنیا - کارشناس مهندسی عمران - عمران، موسسه آموزش عالی علاءالدوله سمنانی، گرمسار،
علیرضا فرخی - کارشناس ارشد مهندسی آب، دانشگاه صنعتی شریف و عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی علاءالدوله سمنانی، گرمسار،

فرآیند احداث موفق یک پروژه ی میکروتونل و یا هر پروژه تونلی با هدف اجرای خطوط انتقال آب و فاضلاب قبل از اینکه اولین شاخه لوله به داخل زمین منتقل شود باید به درستی طراحی شود. اجزای مهم قبل از اجرا شامل برنامه ریزی، جمع آوری داده ها، آزمایش خاک و سنگ، تهیه داده های ژیوتکنیک، اسناد مناقصه و پیش بینی تاخیرات احتمالی و ارایه ی راهکار می باشد که عموما در حوزه ی مدیریت پروژه بحث و تصمیم گیری می شود. در نتیجه، پیمانکار یا مجری طرح با توجه به شرایط محیطی در پروژه های شهری و بر مبنای مطالعات به انتخاب مناسب ترین روش حفاری روی می آورد. حفاری بدون ترانشه یا لوله رانی به روش میکروتونلینگ (MTBM) و همچنین تجهیزات جداسازی مایع، امروزه از بهینه ترین روش های حفاری با توجه به شرایط زمین در اجرای خطوط انتقال هستند. در مرحله اجرا، تیم مدیریت پروژه باید از بهترین شیوه های پذیرفته شده پیروی کند. در این مقاله، نویسندگان برخی از ملاحظات مهم را در فرآیند صحیح راه اندازی یک پروژه میکروتونلینگ با نظر به مدیریت پروژه، نسبت به سایر روش های احداث خطوط انتقال آب به بحث گذارده شد.

میکروتونلینگ، پایپجکینگ، برنامه ریزی و کنترل پروژه، حفاری، خطوط انتقال