رضا هاشمی معصوم آباد - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری (برنامه ریزی مسکن)، دانشگاه محقق اردبیلی، ایران
لطف الله ملکی - گروه جغرافیا، دانشگاه محقق اردبیلی
فاطمه ریحانی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، ایران

شهرها باید به طبیعت احترام بگذارند، اکولوژی محیطی شهرها باید به عنوان به سرمایه مورد ملاحظه قرار گیرد، و موضوعات محیط زیستی باید در طراحی شهری گنجانده شود و گذر به توسعه پایدار باید شتاب داده شود. شهرها و شهروندان باید به هم گره زده شوند تا تمدنی سازگار با محیط زیست خلق کنند که مردم و محیط زیست در توازن با یکدیگر همزیست شوند. در نیل به این هدف حمل و نقل عمومی نقش موثری ایفا می کند. در حالی که سیستم حمل و نقل شهری در خیلی از ابر شهرها از ایده آل خود فاصله زیادی دارد و می توان تا اندازه زیادی سیستم حمل و نقل شهری را توسعه داد. در دو دهه اخیر، توجه به سیستم حمل و نقل عمومی به عنوان راهبردی برای بهبود کیفیت محله، نظر بسیاری را به خود جلب کرده است. در پروژه حاضر پس از بررسی نظریات موجود، حمل و نقل عمومی همچون تاکسی و ون به عنوان راهبردی برای ارتقا کیفیت محله در چارچوب الگوی انتقال مسیر سیستم حمل و نقل عمومی از داخل بافت به خارج بافت و رعایت حریم اجتماعی و خصوصی تعریف شده است که پس از تبیین و بررسی این تعریف ایستگاه های حمل و نقل عمومی بر محله به وسیله ی پیمایش میدانی و روش توصیفی-تحلیلی در محله فردوسی تهران مورد تحلیل قرار گرفت. نتیجه بررسی نمونه موردی حاکی از آن است که 65.8٪ترافیک این محدوده عبوری می باشد و میزان رضایت افراد استفاده کننده از سیستم حمل و نقل عمومی تاکسی و ون خیلی کم ارزیابی شد و توجه به افراد پیاده در این محله در سطح پایینی قرار داشت.

حمل و نقل عمومی، کیفیت زندگی، محله، محله فردوسی