مریم ستوده نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، موسسه آموزش عالی آپادانا شیراز،
علیرضا غیورفر - استادیار دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی شیراز،
سلماء حایری - هییت علمی موسسه آموزش عالی آپادانا شیراز،

معماری پسامدرن در صدد ایجاد پلی میان گذشته و آینده است که این مهم در گذار از بینامتنیت، به روش به کارگیری الگوهای گذشته به شیوه امروزی به وقوع می پیوندد؛ اما در این میان مسیله فهم و دریافت اثر هنری بروز و ظهور بیشتری می یابد. چرا که مسیله برداشت از الگوهای گذشته مطرح می گردد. از جمله اهداف پژوهش حاضر این است که ضمن بررسی معیارهای دریافت متن، یعنی هرمنوتیک از دید پژوهشگران این عرصه، به بازبینی ویژگی های کلی معماری پسامدرن و بینامتنیت بپردازد. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعات اسنادی کتابخانه ای می باشد. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که توجه به قصد آفریننده اثر و خصوصیات عصر وی، می تواند در شرایط فهم اثر و نحوه بازیابی ( به کارگیری الگوهای گذشته ) آن کمک های شایان توجهی داشته باشد.

بینامتنیت، پسامدرنیسم، هرمنوتیک