فاطمه خامس پناه - کارشناس ارشد GIS، گروه فناوری اطلاعات، شرکت سهامی آب منطقه ای سیستان و بلوچستان، زاهدان،
محمدعلی حایری - کارشناس مهندسی عمران نقشه برداری ، رییس گروه سیستم های اطلاعاتی ، شرکت مادر تخصصی مدیریت منابع آب ایران، تهران
بنفشه فرامرزپور - کارشناس ارشد صنایع، گروه فناوری اطلاعات، شرکت سهامی آب منطقهای سیستان و بلوچستان، زاهدان،

دادههای مکانی، نحوه تعامل با این دادهها، مدیریت دادهها، ذخیره سازی یکپارچه و نظامند و استفاده از این دادهها جهت رسیدن به اهداف مدنظر همواره جزء چالشهای مهم ارگانها و موسسات درگیر با این دادهها بوده است [1]. ازین رو مدیریت این دادهها تحت پایگاههای داده مناسب جهت بهره برداری موثر از این دادهها در دهههای اخیر در دنیا مورد توجه خاصی قرار گرفته است و پیشرفت های شگرفی در زمینه تکنولوژی مدیریت و بهره برداری از این دادهها حاصل شده است [2,3]. در کشور ما نیز در سالهای اخیر با توجه به اهمیت مدیریت داده های مکانی تحت سیستم های یکپارچه جهت استاندارد سازی نحوه آماده سازی و ذخیره سازی و جلوگیری از دوباره کاری وصرف هزینه های اضافی ، این مهم اهمیت روزافزونی یافته است، بطوریکه در بیشتر ارگانها و موسسات فازهای مطالعاتی و عملیاتی پیاده سازی سیستم GIS انجام گرفته است. با توجه به اینکه پیاده سازی سیستم یکپارچه GIS نیازمند مطالعه و برآورد دادهها و اطلاعات موجود و امکان سنجی و نیاز سنجی جهت رسیدن به اهداف مورد نیاز میباشد، در این مقاله دستورالعملی جهت اخذ دادههای موجود، برآورد زیرساختهای نرم افزاری و سخت افزاری مورد نیاز، نحوه تعامل بخش های مختلف با یکدیگر و انتظارات قسمتهای مختلف از GIS ارایه شده است. پس از داده کاوی اطلاعات اخذ شده در فاز امکان سنجی، خروجی این مرحله جهت طراحی مدل مفهومی (Conceptual Model) استفاده می گردد.

زیر ساخت اطلاعات مکانی، امکان سنجی، مدل سازی، سیستم اطلاعات مکانی