احسان عباسی - دانشجوی دکترای راه و ترابری دانشگاه خواجه نصیر
لیلا نصراللهی - دانشجوی کارشناسی ارشد راه و ترابری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب

وجود طیف گسترده سفرهای روزانه شهری از حیث نوع و خصوصیات، نیاز به وجود سیستمهای متنوعی را جهت پاسخگویی مطلوب گوشزد می کند. یکی از این سیستم ها که در مقایسه با سیستم های معمول تر حمل و نقل، جزء موارد نسبتا نوین به حساب می آید خدمات خودروی اشتراکی (Car sharing) می باشد. در سیستم خودروی اشتراکی یک گروه سازماندهی شده از افراد استفاده کننده، از یک یا بیش از یک خودروی اشتراکی، در یک شبکه غیر متمرکز مشتمل بر مکان های پارک خودرو (نزدیک به خانه، محل کار و یا ایستگاه های حمل و نقل عمومی و ..) و با سیستم رزرواسیون منسجم و یکپارچه، خودروهای مشترکی را در زمان های متفاوت اما کوتاه و محدود استفاده می نمایند. این مقاله در روشی توصیفی – تحلیلی خدمات خودروی اشتراکی (Car sharing) را تعریف، کاربرد آن را شرح داده، از پیشینه و تفاوت خودروی اشتراکی با سایر سیستم های حمل و نقل و اثرات آن بر اقتصاد و محیط زیست (آلودگی هوا ) و جامعه سخن گفته و هدف تبیین نقش خودرو اشتراکی در کاهش ترافیک، الودگی هوا، مصرف سوخت را دنبال کرده و در نظر دارد به طرح موضوع خودرو اشتراکی Car Sharing به عنوان یک راهکار جهت کاهش آلودگی هوا و کاهش مصرف سوخت و کاهش ترافیک بپردازد.

؛ Car sharing، خودروی اشتراکی، کاهش آلودگی هوا، مصرف سوخت، ترافیک